Nikt, nawet on sam, nie spodziewał się, że zostanie prezydentem.  W wyborach parlamentarnych 1922 roku kandydował z listy Państwowego Zjednoczenia na Kresach, ale mimo że był ministrem spraw zagranicznych nie zdobył nawet mandatu poselskiego. Wysunięcie jego kandydatury na prezydenta było dla niego samego zaskoczeniem. Raczej przez przypadek zgłosił go PSL Wyzwolenie. Kandydowanie odradzał mu sam Józef Piłsudski. Do fotela prezydenckiego miał czterech poważnych rywali. W pierwszej turze głosowania uzyskał tylko 62 głosy, gdy główny faworyt kandydat prawicy hrabia Maurycy  Zamoyski – 222.  W kolejnych turach odpadali jednak kandydaci socjalistów i mniejszości narodowych, a ich głosy przechodziły na niego. W ostatniej turze został tylko on i hrarbia.   Kandydatura tego ostatniego była nie do przyjęcia dla ludowców,  bo był on największym posiadaczem ziemskim, a  stronnictwa chłopskie opowiadały się za radykalną reformą rolną. W rozstrzygającym głosowaniu dostał głosy PSL „Piast” i wygrał z Zamoyskim stosunkiem  289: 227. Dzięki temu został pierwszym prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej. Więcej informacji o życiu i działalności Gabriela Narutowicza, a także ciekawostki i materiały z nim związane znajdziesz na dalszych stronach naszego serwisu.